Road to Eindhoven

Na de halve marathon eind maart 2023 in Gent startte ik opnieuw de trainingen op volgens schema in onze marathongroep. Samen met de loopmaatjes week na week op naar een gezamenlijk nieuw doel.

Aangezien Gent vlot liep ondanks de omstandigheden met m'n rug, het weer, het parcours, het volk.... begon ik na te denken over mijn persoonlijk nieuw doel. De halve marathon lopen onder de 2 uur? Of zou ik het aandurven om mezelf terug te begeven aan het trainen voor de hele marathon?

Die verdomde 42 km laten me niet los en ooit wil ik ze doen. Maar kan mijn lichaam die zware trainingen aan?

Je kan alleen maar spijt krijgen van de dingen die je niet deed.... vandaar....

Begin juli besloot ik om ervoor te gaan, we trainen door! Met de zomer voor de deur, bleek dat geen makkelijke opdracht. De trainingen werden langer, op vakantie zou er volgens schema moeten gelopen worden ongeacht waar we zouden verblijven. Voldoende nachtrust, gezonde voeding, geen alcohol, ... die ijzersterke discipline waarover mijn ervaren marathon-loopmaatjes spreken, zou ik die kunnen opbrengen? 

Ik kan wel stellen: die zomer was een uitdaging :) maar het lukte me goed.

Met de steun van Dries, die me beloofde mijn eerste hele marathon mee te lopen, ging ik de zomer tegemoet. Samen zouden we Eindhoven lopen. Het was een hele puzzel om ons beiden toe te leggen op alle trainingen in combinatie met ons gezin.

Die zomertrainingen zitten ondertussen in onze benen. Voorlopig gaat het goed, mits af en toe eens een kwaaltje, hou ik mijn hart vast wat de komende weken brengt, het zwaarste stuk staat immers te wachten. 

We zijn aangekomen in ons laatste blokje richting die grote droom.

Nog 4 weken .... de lange trage duurlopen, het vraagt veel van me. Vermoeidheid, fysieke belasting, herstellen, het emo-worden, plannen, ...

Van training naar training met een bang hartje, die angst voor hoe het vorige keer misliep (anderhalf jaar geleden viel ik op dit moment in schema uit door blessure). Mentaal lastig...maar ook hier moet ik door.

Het houdt me bezig, maar Dries en mijn loopmaatjes houden me rustig. Vertrouwen hebben.

Het begin van het schooljaar wordt een nog grotere uitdaging. Een drukke periode op school, opstart van alle hobby's van mijn sportieve kids (hoe kan het anders met hun sportieve ouders:)), gezonde gerechten blijven toveren op onze borden, voldoende rust nemen ... en daartussen onze uren training er nog ergens bij puzzelen. 

Waar een wil is, bleek ooit al wel eens een weg. Dit zou ook moeten lukken.

Met een strakke planning voor ogen, gaan we de laatste weken in.

Met persoonlijk advies en aanpassing schema door onze trainer, ga ik door... met als enig doel: verschijnen aan die startstreep!